Ewangelia (Łk 21, 25-28. 34-36)

Dzisiejszy fragment Ewangelii na pierwszy rzut oka napawa grozą. Czytamy o strasznych znakach wobec których człowiek jest bezradny. Jest całkowicie sparaliżowany strachem. ALE Jezus mówi nam jak możemy z tego koszmaru wyjść bezpieczni, ba nawet z podniesioną głową...

Jak tego dokonać?
Modlitwą i postem.

Jezus mówi: "Uważajcie na siebie, aby wasze serca nie były ociężałe wskutek obżarstwa, pijaństwa i trosk doczesnych, (...) czuwajcie więc i módlcie się w każdym czasie".

Warto zwrócić uwagę, że opisany post nie tylko dotyczy alkoholu czy słodyczy, ale także trosk doczesnych. Jak często nasze adwentowe postanowienia kończyły się na ograniczeniu słodyczy czy alkoholu, a ile razy nawiązywały do trzeciego punktu z Jezusowej listy? Oczywiście każde postanowienie kształtuje nasz charakter i silną wolę, ale może warto w tym Adwencie położyć także nacisk na wolność od trosk? To może okazać się trudniejsze niż odmówienie sobie aromatycznej kawy z kremowym ciastkiem czy napicia się wina do obiadu.

Rodzi się zatem pytanie: jak tu się nie martwić, kiedy tyle problemów wokół? Przejmujemy się problemami dzieci, chorobą rodziców, stale rosnącymi kosztami, sytuacją w kraju i na świecie etc.

Zmartwienia, lęki, obawy... A Jezus mówi nie martwcie się ZBYTNIO...

Może warto dziś na początku kolejnego Adwentu poprosić Jezusa o dar zaufania i oddania Mu choć części naszych codziennych trosk. On chce te trudy dnia nieść z nami i pomagać nam, by nas nie przygniotły. Przynośmy w tym Adwencie jak najczęściej swoje trudności do Jezusa: czy to podczas porannych Rorat, a może w krótkiej adoracji czy w akcie strzelistym w ciągu dnia?  

Joanna i Marcin Dębowiakowie

Ewangelia (J 18, 33-37)

Pan Jezus wprost nigdy nie przyznał, że jest Królem publicznie. Pan Jezus nie chciał być królem ziemskim, czy spraw doczesnych, ale Jezus jest i zawsze będzie Królem Serc i Dusz ludzkich. Jezus Chrystus jest Królem Wszechświata i wszystkiego, nieba, ziemi, Aniołów i ludzi. Pan Jezus chce abyśmy tak Go ogłaszali, Jego Królestwo, które nigdy nie przeminie. 
Pan Jezus dobrowolnie poddaje się męce. Poprzez największe opuszczenie jakie musiał wytrzymać zmysłami w swym życiu, Pan Jezus dokonał największego dzieła bo pojednał i połączył rodzaj ludzki z Bogiem. 
Pan Jezus wylał swoją Krew, abyśmy byli w Królestwie Światłości, aby nie panował nad nami zły duch. Trzeba ogłosić Pana Jezusa swoim Królem, Panem i Bogiem. 
Królestwo Boże ma wymiar nadprzyrodzony, duchowy, dzięki Duchowi Świętemu, i naszej wierze Królestwo Boże jest w nas. 

Słuchajmy prawdy, delikatnego, mocnego i królewskiego głosu, który nie chce nas potępić. Pan Jezus nie potępił Piłata, ale dał mu jeszcze szansę, na którą on nie zasługiwał. Ale postać Piłata może i czasem przypominać nas, którzy oskarżamy Pana Jezusa naszymi grzechami, albo mówiąc, że nas krzywdzi, albo pozwala, aby inni nas krzywdzili, że tyle obiecał a nie spełnia?! - Trzeba tego wszystkiego się wyrzec! Miejmy postawę ufności i nadziei. Skoro jest Królem który dał się ukrzyżować to i my potrzebujemy doświadczyć cierpienia tego świata. Ale w Królestwie Niebieskim już tego nie będzie.

Pan Jezus Króluje z Nieba, z Tabernakulum, z Krzyża. 

Panie Jezu przemieniaj nas w synów i córki Króla. 

Panie daj nam łaskę bycia dzielnym żołnierzem Króla Niebieskiego Jezusa Chrystusa! 

Monika Bagińska

Ewangelia (Mk 12, 28b-34)

Dzisiejsza Ewangelia przedstawia nam kluczowe wskazówki dotyczące naszej postawy jako dzieci Bożych. Przede wszystkim musimy pamiętać, że mamy jedynego Boga, który powinien zajmować najważniejsze miejsce w naszym życiu. Starajmy się nie przekierowywać naszego czasu, energii oraz zaangażowania w stronę innych współczesnych bożków takich jak internet, pieniądze czy uznanie w oczach innych. Miłujmy naszego Tatę ze wszystkich sił. Pamiętajmy, że miłość to także wierność oraz posłuszeństwo Bożej nauce. Dlatego dbajmy o czystość naszych myśli, łagodność i rozwagę naszych wypowiedzi oraz uczciwość i transparentność naszych zachowań. Starajmy się, aby wszystkie nasze myśli, słowa i uczynki przyczyniały się do czynienia i szerzenia dobra na chwałę Boga. Do tego zostaliśmy powołani. Szukajmy i znajdujmy Boga w każdym człowieku, którego spotykamy. Okazujmy miłość naszym bliźnim, ponieważ „...Wszystko, co uczyniliście jednemu z tych braci moich najmniejszych, Mnieście uczynili...". Warto praktykować i doskonalić postawę miłości, aby tym samym rozwijać naszą relację z Bogiem.

Joanna i Marcin Dębowiakowie

Ewangelia (Mk 10, 46b-52)

Smutna konieczność żebrania. Niewidomy żebrak od urodzenia, od tego co dostał zależało, czy przeżyje kolejny dzień... był chory i niezdolny do zarobienia na swoje potrzeby własnymi rękami. 
Dzisiejsza Ewangelia jest mocnym znakiem, że ślepota zewnętrzna jest tutaj również znakiem ślepoty wewnętrznej. Pan Jezus czasami mówił te mocne słowa o ślepocie do niektórych faryzeuszów. 
Osobiście, też kiedy jest czytana ta Ewangelia na Mszy Świętej przyznaję się przez Panem, że ja również jestem jeszcze niewidoma, nie widzę jeszcze tak jak powinnam patrzeć na sprawy duchowe - oczami serca, duszy. „Błogosławieni czystego serca, albowiem oni Boga oglądać będą".  Aby moje serce było wolne od ślepoty grzechu, pychy, zakłamania. 
 
Jezusie, Synu Dawida, ulituj się nade mną!
 
Okrzyk wielkiej wiary! Kto mówi, że Jezus jest synem Dawida, czyli Mesjaszem - synem Boga, naszym Zbawicielem znaczy, że zaczyna wierzyć. Niektórzy go uspokajali, uciszali - oni powinni się wstawiać za nim, jeśli byliby prawdziwymi uczniami Pana Jezusa. 
Wołał głośno i nie zniechęcał się. Wołał nieustannie. Bóg odpowie wcześniej, czy później. Bądź wola Twoja, Panie. 
 
Lubię używać sekwencji tych lub podobnych słów do modlitwy Jezusowej, obok różańca, który z swojej natury wymaga dłużej chwili skupienia, wyciszenia, kontemplacji, modlitwę Jezusową mogę odmawiać w dowolnej formie, w każdym miejscu, np. podczas homilii wygłaszanej przez kapłana, podczas startu samolotu, czy w sklepie na zakupach. 
„Panie Jezu Chryste, Synu Boga Żywego, zmiłuj się nad nami", lub „Panie Jezu Chryste, który jesteś miłością i miłosierdziem samym, zmiłuj się nad nami grzesznymi". Osobiście, aby nie popadać w rutynę, bezmyślne powtarzanie, ale wymawiać z wiarą i miłością, czasami modlę się sekwencją tych słów w języku hebrajskim.
 
Monika Bagińska

Ewangelia (Mk 10,2-16)

W dzisiejszej Ewangelii Jezus wchodzi w "sprawy rodzinne". Porządkuje i podkreśla wagę przysięgi małżeńskiej, czystości małżeńskiej i nierozerwalności tego sakramentu. Jeśli jestem w związku małżeńskim, to dziś jest idealny dzień, by zadać sobie pytanie, jak wygląda moja relacja z żoną/mężem? Czy o nią dbam by kwitła i przynosiła owoce? Czy w nią "inwestuję"? Czy przykładam się do tego powołania i tej drogi życiowej? A może kombinuję: jak miło i przyjemnie "skorzystać" na tej relacji? Może tylko rozliczam i punktuję drugą stronę? Może moje pobudki są bardzo egoistyczne? Czy kocham współmałżonka miłością Jezusową, która nie szuka lepszego lub wygodniejszego rozwiązania dla mnie, ale woli Bożej? 

Jezus wskazuje także na dzieci, jako przykład wzorowego przyjęcia królestwa Bożego. Jak dziecko przyjmuje królestwo Boże? Przychodzi do Jezusa lub jest przynoszone, a Jezus je przytula, kładzie na nie ręce i błogosławi. Jaka jest więc recepta na przyjęcie królestwa Bożego? Pozwolenie, by przyszło do nas, by Jezus przytulił i pobłogosławił. Dotknął i uzdrowił. To po prostu PEŁNE otwarcie się i ZAUFANIE. A reszty dokona On. 

Proszę Cię Jezu o dar pełnego zaufania Tobie i oddania Ci całego życia (czy to w małżeństwie, we wspólnocie czy samotnego). Proszę Jezu o łaskę pełnego otwarcia się na Twoją leczącą miłość. 

Joanna i Marcin Dębowiakowie