Ewangelia (J 3,14-21)

Jezus po raz kolejny zapowiada swoją mękę i ukrzyżowanie. Wyjaśnia także Nikodemowi cel swego posłannictwa na ziemi – Bóg posłał Go na świat po to, by zbawił całą ludzkość. Bóg Ojciec z miłości do ludzi „dał” swego Jednorodzonego Syna.

Słowo "daje" („dał”) wskazuje na to, iż owego wyzwolenia ma dokonać Syn Jednorodzony przez swoje własne cierpienie. W tym zaś wyraża się miłość, miłość nieskończona – zarówno tego Jednorodzonego Syna, jak i Ojca, który w tym celu Syna swego daje. Jest to miłość do człowieka, miłość do świata: miłość zbawcza (św. Jan Paweł II, Salvifici doloris 14).

Jednocześnie Jezus wskazuje na wiarę jako warunek konieczny do zbawienia – Kto wierzy w Niego, nie podlega potępieniu; a kto nie wierzy, już został potępiony, bo nie uwierzył w imię Jednorodzonego Syna Bożego. W tym fragmencie Ewangelii aż trzykrotnie Jezus podkreśla, że „życie wieczne”, zbawienie jest przeznaczone dla każdego, „kto w Niego wierzy”. W innych fragmentach Ewangelii Jezus mówi, że wiara jest niezbędna, aby mógł On w życiu człowieka działać z całą mocą.

A czy ja w Niego wierzę? Jaka jest moja wiara? Czy potrafię zawierzyć się całkowicie Jezusowi? Czy mógłbym bezwarunkowo i w każdej sytuacji mojego życia powiedzieć: „Jezu, ufam Tobie”?

Jezu, przymnóż nam wiary!

Monika Drwal